Jury Festiwalu

Paweł Stanisław Woldan

(ur. 20 czerwca 1956 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski scenarzysta i reżyser filmowy.

Ukończył studia na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego w 1980 roku. W latach 1979–1981 studiował filozofię na Uniwersytecie Łódzkim. W 1984 ukończył reżyserię na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W czasie studiów zrealizował cztery etiudy szkolne, których opiekunem artystycznym był Krzysztof Kieślowski.

Jest autorem ponad 80 filmów dokumentalnych. Zrealizował 5 filmów dla Wytwórni Filmów Oświatowych oraz jeden dla Studia Filmowego im. Irzykowskiego. Od 1989 roku współpracuje z Telewizją Polską, dla której wyreżyserował około 50 filmów dokumentalnych, m.in. o polskich pisarzach: Adamie MickiewiczuJerzym AndrzejewskimStanisławie DygacieAdamie ZagajewskimJanie Józefie SzczepańskimKornelu FilipowiczuTadeuszu NowakowskimMarku NowakowskimWłodzimierzu OdojewskimJerzym FicowskimBolesławie Prusie. Nakręcił także filmy poświęcone postaciom księży (m.in. o kard. Stefanie Wyszyńskim, kard. Auguście Hlondzie, ks. Jerzym Popiełuszce, o. Ludwiku Wiśniewskim, o. Janie Górze, ks. Januszu Pasierbie). Bohaterami jego filmów stali się także: Karolina Lanckorońska, prof. Stanisław Swianiewicz, prof. Stefan SwieżawskiMarek Skwarnicki. Jest również autorem 10 teatrów telewizyjnych (m.in. Misterium św. Wojciecha, Zdrada, Alek, Góra Góry, Prymas w Komańczy, Złodziej w sutannie, Wierność).

Jest laureatem wielu nagród filmowych (m.in. Jantar 85 – Koszalińskie Spotkania Filmowe, „Brązowy Tancerz” – Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych – Huesca, Hiszpania, Grand Prix – Międzynarodowy Festiwal Filmów Katolickich – Niepokalanów, Nagroda specjalna – Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych – Kraków).

W 2016 został odznaczony przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej[1][2]. W 2017 za całokształt twórczości otrzymał Platynowy Opornik na Festiwalu Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci w Gdyni. W 2019 Grand Prix Zamojskiego Festiwalu Filmowego – za wybitne zasługi dla polskiej kinematografii historycznej.

Mieczysław Bartłomiej Vogt

Urodził się 23 marca 1957 r. w Łodzi. Po uzyskaniu matury w L.O. w roku 1975 studiował przez kilka miesięcy fizykę na Uniwersytecie Łódzkim . W 1976 r. rozpoczął studia na Wydziale Filologicznym UŁ – kierunek: kulturoznawstwo, specjalność: filmologia . Studia te ukończył w 1982 r. uzyskując magisterium.

W 1979 r. rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi [ na pierwszym semestrze oddelegowany był do FAMU w Pradze]. Studia te ukończył w 1985 roku.

W latach 85 – 88 pracował jako asystent reżysera [ m.in. Andrzeja Trzosa – Rastawieckiego ]. W okresie tym był też tzw. adeptem w Zespole [później Studiu] Filmowym „Kadr”.

Od 1989 roku pracuje samodzielnie jako reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych.

Ważniejsze zrealizowane filmy:

„ Tadeusz Konwicki. Próba portretu artysty. Warszawa 1989.”

„ Nie będzie zapomniany. Kazimierz Brandys. Paryż 1991

„ Leszek Kołakowski ” [Dyplom Honorowy na IV Festiwalu Mediów w Łodzi w 1993r.]

„ Jarosław Iwaszkiewicz. Jakim pozostał w ludzkiej pamięci ? 

„ 89 lat Juliana Stryjkowskiego”

„ Aktorski protest ” -, dwuczęściowy : „Akt I „, ” Akt II „

 Dyptyk „ Opus Dei – dzieło Boga „„Opus Dei – powszednia droga do świętości”

„Legenda Żaka”

„Książę Metropolita. Rzecz o kardynale Sapieże”

„Zaczęło się w Krakowie czyli utracona szansa Krakowskiej Szkoły Filmowej”-

„Koncert marcowy, op.68. Film z udziałem czterech profesorów i dwóch sekretarzy KC PZPR”, „Wspomnienie o Bim-Bomie”„Jeden drugiego brzemiona noście” „Grudzień 70 . Interesy władzy” [wspólnie ze Sławomirem Koehlerem]

„Marcowa gra. Czy Władysław Gomułka był antysemitą?” [wspólnie ze Sławomirem Koehlerem] – Brązowa Szabla na VIII Międzynarodowym Festiwalu Filmów Historycznych i Wojskowych w Warszawie w r. 2017] „Zdzisław Najder. Chciałem zostać lotnikiem”

Realizował także filmowe notacje filmowe dla TVP oraz Europejskiego Centrum Solidarności  Gdańsku.

W r. 2018 r. i w jednej z sesji roku 2019  pełnił funkcję  eksperta Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Od 2018 r. współzałożyciel i prezes Fundacji Twórczości Filmowej . Także w 2018 roku odznaczony Brązowym Medalem Gloria Artis.

ZYGMUNT GUTOWSKI

– dziennikarz radiowy i telewizyjny, filmowiec, wykładowca, pracownik administracji publicznej
– magister inżynier elektronik – absolwent Politechniki Warszawskiej
– absolwent pięcioletniego Papieskiego Studium Teologicznego.
– odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności, Odznaką Działacza Opozycji Antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych, Członek Związku Szlachty Polskiej, Honorowy Obywatel San Diego
– inicjator i współorganizator 15 edycji Polonijnych Festiwali „Losy Polaków” oraz trzydziestu pięciu Festiwali Niepokalanów..
– członek NSZZ „Solidarność” Radia i Telewizji (od 1980 r.)
inicjator w 1981 r. projektu Ustawy o uspołecznieniu Radia i Telewizji,.
członek Klubów Służby Niepodległości i Stronnictwa Wierności Rzeczypospolitej.
Internowany w Stanie Wojennym w Białołęce i Jaworzu, współorganizator Studia Wyborczego „Solidarność” w 1989 r

– członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich  (od 1989 r.),
– członek Katolickiego Stowarzyszenia Filmowego (od 1986)
Prezes Fundacji Polska-Europa-Polonia,  która od 15 lat organizuje Polonijne Festiwale „Losy Polaków”.,
ur. 1939 r. żona mgr biologii, córka mgr iberystyki.
W latach 1962 – 1964 – inżynier w Stacjach Radiowych i Telewizyjnych,
po ukończeniu studiów na Wydziale Łączności (obecnie Elektroniki) Politechniki Warszawskiej.
Redaktor Tygodnika „Politechnik”,  wiceprezes Zarządu Środowiskowego „AZS”  w Warszawie, inicjator corocznej „Varsoviady Studentów” i Plebiscytu na Najlepszego Sportowca-Studenta oraz Sportowca AZS.
W latach 1964 do 1982 inżynier Stacji Radiowych i Telewizyjnych, a następnie – inżynier, naczelnik wydziału technologicznego,  Główny Specjalista w Pionie Technicznym Komitetu do Spraw Radia i Telewizji
Od roku 1981 – członek Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” PRiTV i sekretarz Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” PRiTV, internowany w Białołęce i Jaworzu od 13 grudnia 1981 do 10 grudnia 1982,
usunięty z pracy w Polskim Radiu i Telewizji.
Inicjator i współautor projektu ustawy o uspołecznieniu Radia i Telewizji w roku 1981.
W latach 1982-1989 – rzemieślnik oraz producent filmów video, operator kamery.

Od roku 1985 – realizator, reżyser i operator ponad 20 filmów dokumentalnych i programów telewizyjnych,
w tym nagrodzonych na Festiwalu Filmowym w Niepokalanowie. 
W roku 1989 i 1990 – rzeczoznawca sejmowy projektu ustawy o uspołecznieniu Radia i Telewizji z ramienia Porozumienia Stowarzyszeń Twórczych PRiTV oraz Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie i Komitetu Obywatelskiego NSZZ „Solidarność”.
W roku 1989 – współorganizator, dziennikarz i kierownik techniczny Telewizyjnego Studia Wyborczego „Solidarność”
W latach 1989 – 1991 – członek i przewodniczący Komisji Środków Społecznego Przekazu Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.
W roku 1990 współorganizator i koordynator Telewizyjnego Studia Wyborczego Lecha Wałęsy w wyborach prezydenckich.
W latach 1989 – 1991 dziennikarz telewizyjny, komentator, realizator programów, główny specjalista d/s analiz programowych  przy Przewodniczącym Komitetu d/s Radia i Telewizji, autor realizowanego w Warszawskim Ośrodku Telewizyjnym cyklu programów ” Studio Aktywnej Telewizji SAT” oraz cyklu filmów dokumentalnych  „Losy Polaków” .
Jeden z inicjatorów utworzenie Telewizji Niepokalanów w roku 1994, przekształconej później w Telewizję Puls,
w 2004 roku autor cyklu programów „Studio Aktywnej Telewizji” i chatów z autorami programów  Telewizji Puls.
W roku 1995 – kierownik i koordynator Telewizyjnego Studia Wyborczego Lecha Wałęsy w wyborach prezydenckich .
Od roku 1994 do grudnia 2005 roku – prezes Katolickiego Stowarzyszenia Filmowego oraz prezes OCIC Polska, 
Od roku 1991 do 2001 – dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmów Katolickich w Niepokalanowie
Od roku 2007 – wiceprezes Katolickiego Stowarzyszenia Filmowego i dyrektor programowy Międzynarodowego Katolickiego Festiwalu Filmó i Multimediów Niepokalanów W latach 2002-2005 – tymczasowy wiceprezes Signis Polska – Międzynarodowej Katolickiej Organizacji do spraw Filmu i Audiowizji.
Czlonek Międzynarodowych Jury na Międzynarodowych Festiwalach Filmowych w Berlinie i Troi (Portugalia)
Od roku 1995 – dyrektor programowy i wykładowca Centrum Edukacji 2000
W latach 1994-1996 – dyrektor programowy i wykładowca Instytutu Multimedia 2000
W roku 1997 – wykładowca Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Stefana Wyszynskiego)
W roku 1995 – redaktor cotygodniowego programu radiowego „Klub Multimedia 2000″ w Radiu „Józef”
Od roku 1992 – współorganizator, członek i b. przewodniczący Konferencji Stowarzyszeń Katolickich.
Od roku 1993 – czlonek Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich, obecnie członek Rady Programowej ORRK. 
Od roku 1996 do 2005 (rezygnacja) – przewodniczący Rady Fundacji dla Warszawy i przewodniczący Rady Naukowej Instytutu „Nasza Warszawa”, inicjator uruchomienia Serwera Warszawywww.waw.org.pl 
Od 1999 r – redaktor naczelny i webmaster „Serwera Warszawy i Mazowsza” www.warszawa.org.pl, przekształconego w Portal Warszawy i Mazowsza Fundacji Polska-Europa-Polonia   www.warszawa.mazowsze.pl
Od roku 1998 – członek Rady Naukowej Muzeum Kolekcji Jana Pawła II oraz Rady Naukowej Wydawnictwa „Golgota Wschodu”
członek Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Państwa Porczyńskich
W roku 1998 – rzecznik prasowy i dyrektor Biura Prasowego Wojewody Warszawskiego.
Od 1998 r – Honorowy Obywatel San Diego (USA), inicjator stałej współpracy Warszawy i Mazowsza z San Diego.
Od 1999 do 2001 r. – dyrektor Wydzialu Promocji i Współpracy z Zagranicą Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego ,  a następnie – zastępca dyrektora Gabinetu Wojewody. Inicjator utworzenia regionalnego portalu internetowego Wojewody Mazowieckiego www.mazowsze.gov.pl ,
przekształconego w   www.mazowieckie.pl oraz konkursu na najlepsze strony internetowe Mazowsza.
Od roku 2001 do 2004r. – przesunięty przez nowego Wojewodę z SLD na stanowisko starszego inspektora
wojewódzkiego w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim
Od roku 2002 – przewodniczący Rady Programu Edukacyjno-Rozwojowego Spoleczeństwa Informacyjnego „Polska-Europa-Polonia”, inicjator cyklu kilkunastu konferencji na Mazowszu pt. „Czy społeczeństwo informacyjne pobudzi inicjatywy lokalne?”.
Od roku 2004 – prezes Zarządu Fundacji Polska-Europa-Polonia. 
redaktor naczelny Portalu Warszawy i Mazowsza www.warszawa.mazowsze.pl
W  roku 2004 – inicjator Polonijnego Przeglądu Multimedialnego w ramach Festiwalu Niepokalanów
 Od roku 2006 – dyrektor programowy Polonijnego Festiwalu Multimedialnego „Polskie Ojczyzny „., obecnie Festiwal Polonijny „losy Polaków”
Od roku 2013 – członek Spółdzielni Media Wnet